Pas als je weet wat je doet, kan je doen wat je wilt!

Door: Malene Nootenboom van Bewust Wedstrijd Rijden

Toen ik in 2012 begon als ZZP-er had ik een prachtig ondernemersplan gemaakt. Ik zet graag zaken op papier zodat ik een afspraak kan maken met mezelf. Daarnaast is het natuurlijk belangrijk om te weten waar je zakelijke doelen liggen. Met een ondernemersplan word je eigenlijk gedwongen om net even wat meer over je plannen na te denken.

Dat nadenken en op papier zetten heb ik dan ook ruimschoots gedaan. Ik ging een aantal diensten aanbieden en die heb ik in mijn plan uitstekend uitgewerkt. Ik vind het belangrijk dat in de tekst die ik erin opgenomen heb ook mijn passie naar voren komt. Als je het plan dan laat lezen door iemand dan spreekt dat veel meer aan.

Ik had in 2012 ook echt behoorlijk wat diensten die ik aanbood. Zo had ik ook alles los van elkaar gesplitst om het voor het publiek (of de klant) eruit te laten zien dat ik erg in de breedte beschikbaar was. Ook organiseerde ik zelf het een en ander aan activiteiten en probeerde zo zichtbaar te zijn als je maar kunt. Want hey….. het is niet niks om de onzekerheid in te stappen. Want dat is het zeker als je van een vaste baan komt.

Het gevaar van teveel hooi op je vork nemen

Door mijn brede pakket en alle activiteiten die ik ook nog eens zelf organiseerde wist ik van voren niet meer dat ik van achteren leefde. Ik reed het hele land door en puntje bij paaltje had ik meer uitgegeven aan benzine dan dat er op een dag binnen gekomen was. Er was veel vraag naar verschillende activiteiten maar uit angst om een keer een weekend niks te doen te hebben organiseerde ik zelf ook nog allerlei activiteiten naast de activiteiten waar ik voor gevraagd werd. Dat werd een overdosis aan werk en toen ik langzaam wat meer bekendheid kreeg ging ik de mist in. Ik kon afspraken niet nakomen, ik was standaard veel te laat of moest alsnog afzeggen en gaf mijn eigen paarden ook niet de aandacht die ze nodig hadden.

Kortom, tijd om één en ander om te gooien!

Na een leuke mailwisseling met Gwenda ben ik zelf gaan nadenken over hoe ik mijn bedrijf anders kon inrichten dan dat ik in eerste instantie gedaan had, waarbij ik de focus kon blijven leggen op de onderdelen waar ik zelf energie van krijg.

Gutfeeling

Tijdens het eerste gesprek met Gwenda hebben we al die punten doorgenomen waarbij er nieuwe ideeën ontstonden en oude ideeën gewist werden. In de periode erna heb ik alles op me in laten werken om voor mijzelf de juiste richting te bepalen en keuzes te maken in de activiteiten die ik wilde blijven doen en die ik ging laten schieten. Ik laat bij het maken van dergelijke keuzes heel duidelijk mijn gevoel overheersen. Ik luister echt naar wat mijn hart zegt. De zaadjes (alle ideeën) leg ik in de week en na een tijdje komen ze tot leven en veranderen ze in plantjes waar ik wat mee kan.

Het luisteren en vertrouwen op dat gevoel is wel altijd spannend. Als de uiteindelijke keuze mij een opgelucht gevoel geeft en ik krijg er energie van dan weet ik dat ik goed zit. Hoe groot het (eventuele financiële) risico ook is. Durven kiezen en er dan voor gaan is echt waar ik goed in ben. En als ik ervoor sta dan moet je van hele goede huize komen om mij ervan te weerhouden.

Via Skype heb ik toen een tweede gesprek gehad met Gwenda en dat was ontzettend leuk en energie-gevend. Ik durfde er toen helemaal voor te gaan.

Het blijft wel business

Gevoel is dus voor mij een hele belangrijke met het maken van keuzes maar daarnaast is natuurlijk ook het financiële plaatje belangrijk. Ik heb ervoor gekozen om niet meer het hele land door te reizen voor één mogelijke klant. Ik organiseer geen workshops of clinics meer vanuit mezelf maar laat me door een stal of vereniging inhuren. Dit scheelt ontzettend veel werk in de voorbereiding. Plus dat de afspraken dan met één contactpersoon zijn en niet met alle afzonderlijke deelnemers. Ik heb de trainingsarrangementen (heel erg veel regelwerk) eraf gehaald en workshops en lezingen samengevoegd.

Het trainen van paarden heb ik ook als dienst eraf gehaald. En dat terwijl ik echt het allerliefste te paard zit en aan het trainen ben. Ik heb er simpel te weinig tijd voor en mijn eigen paarden gaan voor alles. Ik neem enkel nog paarden voor een paar weken en dan alleen van leerlingen die uitvallen wegens ziekte of operatie of voor vakantieperiodes.

Ik heb wel een aantal tips om keuzes te maken:

• Deel ze met anderen; op deze manier krijg je feedback waar je je keuze door kunt bevestigen of waardoor je het kunt aanpassen.
• Volg je gevoel. Als er iets te mooi is om waar te zijn luister daar dan ook naar. Je onderbuikgevoel heeft heel vaak gelijk!
• Een verkeerde keuze kun je altijd herstellen.
• Een zakelijke keuze is altijd een sprong in het diepe, maar zolang je kunt zwemmen kun je de overkant bereiken. En anders klim je er met of zonder trapje weer uit.
• Zet de voordelen en nadelen op hetzelfde papier om je keuze naar jezelf te kunnen onderbouwen
• Maak een schatkaart met je plannen en ideeën en hang die op een plek waar je regelmatig langskomt, bijvoorbeeld op de muur in het trapgat waar je elke keer langs komt. Zo wordt je automatisch gedwongen om je opties in je hoofd te houden. Zorg ook dat er een stift bij ligt om nieuwe plannen toe te voegen en mindere plannen eraf te krassen.
• Er is nooit een perfecte keuze!

Hoe ik omging met mijn lastigste beslissing

Mijn lastigste beslissing is geweest dat ik met mijn hersens vond dat er een paard verkocht moest worden. De meest vreselijke keuze die ik gemaakt heb, maar aan de andere kant ook de beste. Mijn paard is mijn maatje en vriend en ik voelde me een tijdlang een soort verrader. Ondanks dit nare en verdrietige gevoel zei mijn ‘onderbuik’ toch dat het een juiste keuze was.

Ik deelde mijn idee met een aantal mensen en kon onderbouwen wat de achterliggende gedachte was van mijn keuze. Het werd als een goede maar lastige keuze beschouwd. Ik had een enorme lijst met nadelen verzonnen om mezelf maar zolang mogelijk in de ‘ontkenning’ te houden maar doordat ik een schatkaart gemaakt had met toekomstplannen werd de voordelen-lijst toch steeds groter.

Natuurlijk had ik mijn paard het liefst gehouden maar hij heeft een fantastische nieuwe baas en ik ga een paar zakelijke jaren tegemoet waar ik al mijn schatkist-ideeën tot uiting kan laten komen en zo nog meer kan gaan doen waar mijn energie-level van gaat pieken en waar ik ontzettend gelukkig van word!

Bron: My Equine Business