Jaloezie en meeliften op succes
Door Malene Nootenboom van Bewust Wedstrijd Rijden
In de paardensport is er behoorlijk sprake van jaloezie, ervaar ik. Jaloezie is menselijk en wordt vaak ingegeven door informatie verkregen van derden. Juist of onjuist. Feit is dat iedereen die werkzaam is binnen de paardensport keihard zal moeten werken om de boel draaiende te houden.
De keuzes die ik maak
Doordat ik geen ‘eigen’ locatie heb moet ik normale stalling betalen voor mijn paarden (in de randstad) en moet ik behoorlijk reizen om al mijn klanten te kunnen voorzien van lessen. Het voordeel van deze constructie is dat ik geen werkzaamheden hoef te verrichten aan een stal of terrein. Ik kan zelf bepalen wanneer ik mijn paarden train en wanneer ik lessen geef en heb geen diploma’s nodig voor een kantine, BHV of voor andere verplichtingen die er tegenwoordig nodig zijn. Eigenlijk heb ik dus vooral met mijn klanten en mijn paarden te maken. Daar probeer ik me dan ook zoveel mogelijk tot te beperken.
Succes wordt niet gegund
Net als elke andere sporter heb ik ook te maken met mensen die mijn opgebouwde succes mij niet lijken te gunnen. Zo omschrijf ik het heel beschaaf, maar die meningen of reacties zijn dat totaal niet.
Aannames
Zo werd ik door iemand aangesproken op een concours, waar ik was om een ruiter te begeleiden. Zij vertelde mij dat ze had gehoord dat ik mijzelf liet betalen voor mental coaching en dat ik enkel vragen stelde. Uhm…. ja, dat klopt. Dat is wat coaching voor een groot gedeelte inhoudt. Met coaching is het niet de bedoeling dat ik alle oplossingen aandraag aan mijn cliënten. Het is de bedoeling dat ik eerst tot de kern van het probleem of obstakel kom om er zodoende aan te gaan werken, samen met de cliënt, en een oplossing te vinden die hem of haar past. Deze keer werd ik erop aangestoken maar wie weet wat voor verhaal dit uiteindelijk geworden was.
Zadelmakmaak-cowboy
Nog een voorbeeld. Tijdens een wedstrijd werd ik na afloop van een proef aangesproken door een jurylid. In de kantine, voorafgaand aan de wedstrijd, had ze over mij ergens een klok horen luiden maar ze wist duidelijk niet waar de klepel hing. In plaats van dat ik ‘die van Bewust Wedstrijd Rijden’ was werd ik in het hokje van een of andere ‘zadelmakmaak-cowboy’ gezet. Op zich een compliment, maar allereerst durf ik dat echt niet en ten tweede was de bewuste ‘zadelmakmaak-cowboy’ die zij in gedachte had nogal een gebruiker van een niet al te nette methode.
De wind van voren
Ik kreeg dus de wind van voren na afloop van mijn proef dat ik thuis mijn paarden beter en vriendelijker moest trainen. Toen ik zowaar met mijn mond vol tanden op mijn paard verbaasd zat rond te kijken ging het hele verhaal het terrein al over. Daar sta je dan…. met je trauma paard wat na anderhalf jaar hard oefenen eindelijk een proef door durft te lopen. Zo trots als een pauw maar overschaduwd door een stom verzinsel. Gelukkig heb ik een behoorlijk sterke persoonlijkheid en achteraf kan ik alleen maar lachen om zulke gebeurtenissen.
Ondernemers
Om mij heen zie ik het ook veel gebeuren. Ondernemers maken gebruik van elkaars diensten, werken samen en plots ontstaat er wrijving. Alle middelen en mogelijkheden worden ingezet om de andere partij zwart te maken. Wat mij betreft ben je dan erg onzeker over je eigen kennen en kunnen.
Copycats
Op elke gebied zijn er copycats te vinden. Ik ben allang niet meer de enige die als coach workshops geeft over het omgaan met wedstrijdspanning zonder dat ik sportpsycholoog ben. Ik zie dit eerder als een compliment. Jammergenoeg kom ik wel op bepaalde sites blogs tegen die door mij geschreven zijn en worden vertaald in eigen bewoordingen waarna de ‘schrijvers’ er succes mee proberen te halen.
Meeliften op succes
Ook word ik benadert door collega’s met een goed idee, die mee willen liften in een programma wat ik ontwikkeld heb en daar toch wel bijzondere afspraken over willen maken. Gelukkig heb ik vanuit mijn achtergrond (management en organisatie) wel wat zakelijk inhoudelijke kennis opgedaan om te kunnen inschatten dat ik eigenlijk benadeeld word.
Samenwerken: leuk en leerzaam
Samenwerken is absoluut mijn ding. Ik heb zelf erg veel mogen leren tijdens mijn samenwerking met Conny Loonstra van (toen) Paard&Lifestyle. Zij heeft me een platform gegeven waardoor ik een waanzinnige start heb kunnen maken met Bewust Wedstrijd Rijden en BWR Online.
Nu zoek ik zelf ook samenwerking met instructeurs of andere professionals om onderwerpen mee op te pakken. De insteek is om vanuit daar samen verder te groeien en vooral bezig te zijn met mensen en activiteiten waar je energie van krijgt.
De woorden SAMEN WERKEN zeggen voor mij al genoeg. Je werkt samen, je leert samen, je ontwikkelt samen en je kunt samen op je bek gaan. Nou, so be it. Hoe je het dan ook went of keert, het is een nieuwe kans geweest die je hebt kunnen benutten of juist niet.
Tips om een juiste samenwerking aan te gaan:
⁃ laat je niet verleiden door je enthousiasme om er wat van te maken. Je moet samen het werk doen en niet jij alleen
⁃ Houd het idee wat je samen hebt eens tegen iemand aan die je zakelijk of privé kunt vertrouwen. Buitenstaanders zien soms meer mogelijkheden of obstakels dan je in eerste instantie voor mogelijk had gehouden.
⁃ Stel een kort samenwerkingsverband op. Op deze manier kan er bij groot succes niet afgeweken worden van de gemaakte afspraken.
⁃ Verdeel de taken evenredig en naar ieders kwaliteiten. Samenwerken doe je met iemand die net andere kwaliteiten heeft dan jijzelf dus benut deze goed in de samenwerking en geef jouw kwaliteit in je werk weer mee aan je partner.
⁃ Stem regelmatig af om elkaar helder in het hoofd te houden en elkaar scherp te houden.
⁃ Geniet van elkaars kwaliteiten en stel jezelf open voor opbouwende kritiek.
Bron: My Equine Business